อันตรายจากไมโครบีดส์

จากปัญหาขยะล้นโลก กำลังเป็นกระแสที่น่าจับตามอง ทางยุโรป อเมริกา และฝั่งตะวันตก กำลังรณรงค์เรื่องการรียูสพลาสติก หรือไม่ก็เลิกใช้ไปเลย ลองคิดดูการใช้พลาสติกแต่ล่ะวันในชีวิต ตั้งแต่เดินเข้าร้านของชำ นำของใส่ถุงพลาสติก ถุงข้าวแกง ถุงอาหารต่างๆ ล้วนแต่ใช้แล้วทิ้งไปโดยไม่คำนึงถึงสิ่งที่จะเกิดในอนาคต เพราะในแต่ละปีมีการผลิตพลาสติกถึง 400 ล้านตัน  อย่างถุงพลาสติกเราใช้เพียง 1 นาทีก็ทิ้งแล้ว รวมทั้งหลอดพลาสติก ที่อายุการใช้งานสั้นมาก แต่กว่าจะย่อยสลายใช้เวลานานถึง 400 ปี นอกจากนี้ยังมีพลาสติกบ้างชนิดที่ไม่สามารถนย่อยสลายได้

อีกสิ่งหนึ่งที่ควรใส่ใจไม่แพ้กัน คือ “เม็ดบีดส์” ที่อยู่ในผลิตภัณฑ์สครับทั้งหลาย ไม่ว่าจะในสบู่ โฟมล้างหน้า ยาสีฟัน เพราะมันคือพลาสติกชนิดเดียวกับที่ใช้ในการผลิตถุงพลาสติกและขวดน้ำ ที่มีขนาดเล็กมากๆ เรียกว่า “ไมโครบีดส์” (Microbeads)

อันตรายของมันคือ ด้วยขนาดที่เล็กมาก หลังจากที่เราใช้งานมัน เราจะชะล้างทำความสะอาดด้วยน้ำ เม็ดบีดส์เหล่านี้จะไหลลอดผ่านตัวกรองลงสู่แหล่งน้ำ ทำหน้าที่เสมือนแหล่งดูดซับสารเคมีที่มีพิษต่างๆ โดยเฉพาะ PCBs (โพลีคลอริเนตไบฟีนิล) ที่ทนต่อความร้อนและย่อยสลายตัวยาก สามารถเข้าสู่ร่างกายคนโดยการทาน เช่น เนื้อสัตว์ หรืออาหารที่มีการปนเปื้อน PCBs อย่างปลาหรือหอย ซึ่งสารเคมีเหล่านี้ เมื่อเข้าสู่ร่างกาย จะไปขัดขวางการทำงานของต่อมไร้ท่อต่างๆ และมีแนวโน้มเป็นสารก่อมะเร็ง

ไมโครบีดส์อันตรายต่อสัตว์น้ำ
ดังนั้นจะเห็นได้ว่า เพียงแค่การใช้พลาสติกเล็กๆน้อยๆ กลับทำให้เกิดปัญหาอันยิ่งใหญ่ และหากเราใช้กันมากมาย ยิ่งนานวันเข้า ปัญหานั้นอาจกลายเป็นปัญหาที่ใหญ่เกินกว่าจะแก้ จึงควรหันมาช่วยกันรณรงค์ให้ใช้พลาสติกกันน้อยลง หรือใครที่นิยมผลิตภัณฑ์ที่มีส่วนผสมของไมโครบีดส์ ก็เลิกใช้ซะ แล้วหันมาใช้ผลิตภัณฑ์จากธรรมชาติ เมื่อธรรมชาติสวยงาม มนุษย์ก็อยู่เป็นสุข

[cv]